Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quod equidem non reprehendo; Sin dicit obscurari quaedam nec apparere, quia valde parva sint, nos quoque concedimus; Duo Reges: constructio interrete. Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum valet, praetermissum est? Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis. An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit?

Cui Tubuli nomen odio non est?

Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim? Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit; Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt. Iam illud quale tandem est, bona praeterita non effluere sapienti, mala meminisse non oportere? Dicimus aliquem hilare vivere; Polemoni et iam ante Aristoteli ea prima visa sunt, quae paulo ante dixi. Sed ego in hoc resisto; Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris?

Hic ambiguo ludimur.: Homines optimi non intellegunt totam rationem everti, si ita res se habeat.
At certe gravius.: Tenesne igitur, inquam, Hieronymus Rhodius quid dicat esse summum bonum, quo putet omnia referri oportere?
Bork: Licet hic rursus ea commemores, quae optimis verbis ab Epicuro de laude amicitiae dicta sunt.

Itaque [redacted] in primis ingenuus et gravis, dignus illa familiaritate Scipionis et Laelii, Panaetius, cum ad Q.

Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt.
An hoc usque quaque, aliter in vita?
Nihil acciderat ei, quod nollet, nisi quod anulum, quo delectabatur, in mari abiecerat.
Sed residamus, inquit, si placet.

Illa enim, quae sunt a nobis bona corporis numerata,
complent ea quidem beatissimam vitam, sed ita, ut sine illis
possit beata vita existere.

Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M.

Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Innumerabilia dici possunt in hanc sententiam, sed non necesse est. Quid, quod res alia tota est? Ipse Epicurus fortasse redderet, ut [redacted]tus Peducaeus, [redacted]. Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri. Quid de Platone aut de Democrito loquar? Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt. Quae duo sunt, unum facit. Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat?

Hanc in motu voluptatem -sic enim has suaves et quasi dulces voluptates appellat-interdum ita extenuat, ut M.
Quid ergo attinet dicere: Nihil haberem, quod reprehenderem, si finitas cupiditates haberent?
Ut pulsi recurrant?
Ita redarguitur ipse a sese, convincunturque scripta eius probitate ipsius ac moribus.